24 Aylık Bebeğin İstekleri

Salı, Şubat 24, 2009 | Kategori: , |

Ya da istemedikleri...

Son 15 gündür kızımda sık sık "yok, hayır, gelmem" gibi olumsuz kelimeler duymaya başladık. Tabi hiç alışık değiliz, 2 yaş zorlukları başladı sanırım diyerek aynı yaştaki çocuklara bakmaya onları izlemeye başladık. Neyseki şiddet uygulayan, çığlıklarla ağlayan çocukları görünce halimize şükrettik.

Çocuklar ne ister?

Hayal dünyalarında olan herşeyin gerçekleşmesini ve asla karşı konulmamasını isterler. Tabi daha bir çok şeyin yanında...:)

Peki her istediklerinin yapmasına izin verirsek ne olur?

Örneğin; bu havada suyla oynamak ister, yemek saatinde çikolata ister, yağmur yağarken parka gitmek ister, düşme tehlikesi olan yerden atlamak ister, masaya çıkmak, elektronik aletleri kullanmak, evde çıplak gezmek ister, dışarı çıkarken giyinmek istemez....Bitmez, bitmeyecek.

Hepsini yapmasına izin vermek mümkün değil tabi.

Burda çok ince bir çizgi var. Bu çizgide kalmaya gayret gösterenler benim ne demek istediğimi anlıyorlardır.

Bu ince çizgi, ebeveynin kararlı olması. Bebeğe veya çocuğa faydası olmayan şeylere izin vermemesi, gerektiği zaman kısıtlaması gerektiği zaman olabildiğince özgür bırakması.
  • Çocuğunu çocuk parkına getirip "koşma terlersin, oturma giysin kirlenir" diye bağıran anneler gördüm. Biz ise parkın imkanlarının maksimumunu kullanır, yorulana kadar bütün oyuncaklarla oynarız. Kızıma gereksiz bulduğum hiç bir kısıtlama koymam, orda özgürdür. Çünkü zaten parka gitmişiz, giysisi mecburen kirlenecek, terlediyse de arkasına havlu koyarım. . .vs
  • Alış veriş merkezinde ya da çocuk mağazalarında "onu al anne bunu istiyorum anne" diye ağlayan çocuklara "sussunlar" diye her şeyi alan anneler gördüm. Sadece susmaları için her isteğini yapmak çocuğun ilerde mutsuz olmasını sağlamaz mı?!
Halbuki kararlı olup "hayır" diyebilmek; çocuğun neyin iyi neyin kötü olduğunu, neyin doğru neyin yanlış olduğunu anlamasını sağlar.

Kızım da mağazada yere kapaklanıp gitmek istemediği anlatmak için ağladığı oldu. Kararlı olmaya çalıştım ve "o zaman eve gidelim" deyip (işim olduğu halde) eve götürdüm. Bir daha o hareketi yapmadı.

Tabi bu çizgiyi korumak annenin veya babanın fedakarlık etmesini sağlıyor. Kendi keyfinizden fedakarlık edip çocuğunuza birşeyler öğretmeye çalışıyorsunuz.

Öyle olması da gerekir değil mi!!!

Bu konuda Üstün Dökmen'in "Yaşama Yerleşmek" adlı kitabını okumanızı öneririm.
Related Posts with Thumbnails

6 yorum:

bahar on Mart 03, 2009 dedi ki...

bizim kızımızda işte tam bu dönemden geçiyor. 25 aylık ve akla hayale gelmeyecek şeyler istiyor.suyla oynamak, banyo sonrası ghiyinmemek daha bir sürü..
Bizde kararlı olmaya çalışıyoruz ama zor hakikaten.
güle güle büyütün kızınızı

Annelerin Günlüğü on Mart 05, 2009 dedi ki...

Merhaba
Tabi kararlı olmak bazen çok zor oluyor ama dişimizi sıkmamız gerek.
Teşekkürler siz de güle güle büyütün.
Sevgiler...

feyza dedi ki...

merhaba... 25 aylık kızımız ve bu bahsedilern sorunları bizde yaşamaya başladıkk..kilotlu çorabı çıkarıp gezmek...yemek vakti çikolata istemekk... yemekte nemicemmmmm dememkk:)) ...hadi uyku vakti denilidğini nattmıcammmmm demekk.... altını değiştirelim dediğimizde köşe bucak kaçmakk... yüksek yerlerden atlamak.. engeleldiğindee dayak yemişcesine bağırıp ağlamakk... sanırım doğal süreci bu... bu şeklde hayatı öğrenip, etrafı keşfedecekler ve uyum sağlayacaklar çevreye.... mantıklı olmayan isteklerine hayır demek ve ardından onun üzüldüğünü; gözyaşlarını görmek çok üzücü..hatta dayanmasıı zorrrrr:(( ama doğruyu öğrenebilmesi ve kabul görebilmesi için ağlama silahlarına teslim olmamak ve duygusallığaa biraz ket vurmak geliyor en başta sanırımm.. karalı olmak ve sabırr.. bu aşamada olan herkese sabır diliyorumm.. sağlık ve sevgiyle feyza

Annelerin Günlüğü on Mart 18, 2009 dedi ki...

Merhaba
Ağzınıza sağlık ne güzel yorumlamışsınız.
Çocuklarımızı yetiştirirken Tanrı bizi heer saniye sınıyor.
Onları doğurduğumuza göre, bakımlarını, yetişmelerini de tam yapmalıyız, elimizden gelenin en iyisini yapmalıyız.
Sevgiler ve kolay gelsin.
Bizimle tecrübelerinizi paylaşmanız dileğiyle.

feyza dedi ki...

tşk ediyorumm..paylaşımlarınız çok doğal ve güzel.. ellerinize sağlık...
keisnlikle bi sınavv bende buna katılıyorumm:))) ama inanın hepsi çokk tatlı sınanmalarr.. kızımdan hergünki ayrı kalmalarımdan 1 saat fazla kalsamm onun ne kıymetli ne vageçilmez ne mükemmel bişi oduğunu anlıyorum ve yaşadığım bu sınanmanında mutluluk verici olduğunu hissediyorum..

sevgilerr

Annelerin Günlüğü on Mart 23, 2009 dedi ki...

Çok sağol.
Hepsine katılıyorum.
Kolaylıklar diliyorum.

Yorum Gönder

[ Ana Sayfa ] [ Sonraki Kayıt ] [ Önceki Kayıt ]
 

Annelerin Günlüğü Copyright © 2009 Cookiez is Designed by Ipietoon for Free Blogger Template