Bebeklerde Tuvalet Eğitimi

Biz geçtiğimiz Haziran ayında bu işi başardık. Biz diyorum, çünkü bebek ve annenin birlikte uğraşarak yaptığı bir başarı bu:)

Kızım 26 aylıktı, yaz aylarını rahat ve pişiksiz geçirsin istedim. Haziran'nın başında başladım ve yaklaşık 2 hafta sonra tam anlamıyla hallettik.

Ben kızımın tuvalet eğitimi için şunları yaptım:

• 1. GÜN: Geçen yıldan lazımlığı tanıyordu.

Sabah kahvaltıdan sonra, "kızım artık büyüdün, büyük çocuklar gibi tuvaletine çişini yapmak ister misin?" gibi cümlelerle onu doldurdum. Dergilerinden kitaplarından lazımlığa oturmuş çocuk resimleri gösterdim, lazımlığını salona getirip koydum. Bir kaç kez altını açarak lazımlığa oturttum.

• 2. GÜN:

Uyandığında bezine yapmış olsa da altını açıp lazımlığa oturttum, altını açık bıraktım. Yeni aldığım kilotlarını gösterip, hangisini giymek istediğini sordum. Sıkça (bıktırmadan) "çişin geldi mi?" Diye sordum. Hiç birine "evet" yanıtını alamadım. Çoğu kez kilotuna çişini yaptı. Dışarı çıkarırken altına bezini bağladım.

• 3. GÜN:

Yine uyandığında lazımlığa oturttum ve uyanıkken hep kilot giydirdim. Sıkça "çişin geldi mi, tuvalete otururur musun?" Diye sordum. Kilotuna yaptığında rahatsız olmaya başladı. Altına kaçırdığında hiç kızmadan sevecen bir tavırla temizledim. Ama çişim var dersen ben seni hemen lazımlığına oturturum" gibi şeyler söyledim.

• 4. GÜN:

Ela ben ve lazımlık evin içinde beraber gezmeye devam ettik. Bazen büyük tuvaletini lazımlığa denk getirmeye başladık ama genel olarak bir korku ya da isteksizlik başladı. Vazgeçmek üzereydim. Çok zorladım diye düşündüm. Dışarı çıkarken altına bez bağlıyordum.

• 5. GÜN:

Sabah uyandığında bezine de yapmasına rağmen lazımlığına da yaptı. Onun da çok hoşuna gitti. Aman dikkat çocuğunuz lazımlığa çişini veya büyük tuvaletini yptığında, çok büyük bir tepkiyle sevincinizi belli etmeyin. Çocuk şaşırıyor ve bir daha yapmayabiliyor. Geçen yıl benim başıma geldi. Gayet normalmiş gibi ama taktir de ederek tepki göstermelisiniz.

Dışarı çıkarken kilot ve şort diydirdim ve yanıma yedek kıyafet aldım. Tabi evden çok uzaklaşmadan yakındaki parklara gittik. Orda da sıkça çişini sordum. Sıkıştığını söylemeye ve göstermeye başladı.

• 6. GÜN:

Sabahları lazımlığına çiş yapmaya başladı. "kakam geldi" demeye başaldı. Altının kuru olması, temiz olması çok hoşuna gitti, buna alıştı. Çişten sonra "sil sil" demeye başladı. Zor günler geride kaldı.

• 2. HAFTA:

Hiç vazgeçmeden her uyandığında lazımlığa oturttum. Bir saat aralıklarla daha yapmadıysa çişini hatırlattım. Kilotlu omak çok hoşuna gitti. Başardığını görmek ona cesaret verdi ve büyük çişini de lazımlığa sorunsuz yapmaya başladı. Tabi bazen altına da kaçırıyordu.

• Şimdi; dışardayken, büyük çişi geldiğinde "bezini bağlayayım, ona yap" diyorum. "Yapamam, bezime yapmak istemiyorum" diyor. Eve geldiğinde yapıyor.

6 saatlik otobüs yolculuğunu hiç bez bağlamadan hallettik.

Gündüz uykusunda bezsiz yatırıyorum, kuru kalkıyor.

Gece uykusuna henüz bezi zorlamıyorum. Ama 24 civarında uyanıp "çişim geldi" diyor, lazımlığına yapıp yeniden yatıyor. genelde sabah altı kuru kalkmıyor, o yüzden gece beze devam ediyorum, ona da Eylül ayında başlamayı düşünüyorum.

Ben klozete adaptör de aldım ama ilk başta oturturken kaydığı için korkmuştu. Şimdi yeni yeni kullanmaya başladı.

Annelerin ilk günlerde yılmadan devam etmeleri çok önemli.

Hangi yaşta bu eğitime başladığınız da çok önemli. 2 yaşındaki zor bir süreçti

Kolay gelsin.