"Çalışan Anne Sendromu" Yaşamıyorum!

Çarşamba, Şubat 03, 2010 | Kategori: |

Kızıma; işime ara verip 2.5 yaşına kadar ben baktım. Bunu yapabildiğim için kendimi şanslı sayıyorum.
Ama kızım belli bir seviyeye geldiğinde tam tabiriyle "level atlaması" gerekiyordu. Bu da artık bensiz kalmayı öğrenip bir kreşe başlamasıydı.
O kreşe alışırken ben de eğitilecek ve onsuz kalmayı öğrenecektim. İkimiz de iyi yol aldık. O kreşine alıştı, ben de iş temposuna.
Artık işten çıkıp onu alıyorum, beraber eve giderken sohbet ediyoruz. Eve gittiğimizde hiç bir iş yapmayıp belli bir süre sadece onunla ilgileniyorum. Bu ikimize de iyi geliyor.
Geçen gün kreşinin seminerine katıldığımızda da bunun çok önemli olduğunu öğrendik. Çocukların okuldan sonra  anneyle hiç olmazsa 45 dakika vakit geçirmeleri sakinleşmelerini sağlıyormuş.
Sonra "haydi mutfakta bana yardım eder misin?" diyerek yavaş yavaş mutfağa yöneliyorum. O da hem yanıma gelerek hem odasına giderek oyununa devam ediyor.
Kreşinin kızıma kattıklarını izledikçe çalışan anne sendromu yaşamıyorum. Aksine benden daha da kopmasını bir birey olmasını sağlamaya çalışıyorum.
Çalışan annelere tavsiyem; evde bir bakıcı yanında oturmasındansa çocuğunuzu kreşe verin. Gelişmeleri görecek ve çok keyifleneceksiniz.
Related Posts with Thumbnails

1 yorum:

nalan on Şubat 09, 2010 dedi ki...

alıştığınıza çok sevindim Neslihancığım.Darısı başıma,bizimkiler gidiyorlar da:(

Yorum Gönder

[ Ana Sayfa ] [ Sonraki Kayıt ] [ Önceki Kayıt ]
 

Annelerin Günlüğü Copyright © 2009 Cookiez is Designed by Ipietoon for Free Blogger Template