Annemin evinin inşaatı ile uğraşmak ve kötü komşuyla mücadele etmek dışında, herşey harika.
Ustaların inadı, komşunun terbiyesizliği bizi biraz stres yaptı ama, İstanbul'da para verip yapabildiğimiz faaliyetleri burada kapının önüne çıkarak yapabiliyor olmak rahatlatıcı. Siz Batıkentliler bunun kıymetini bilin.
Yol kenarına dut dikmişler, Öyle de lezzetli ki ! Kızlarla hergün ters dut ağacının altına giriyor ve elimiz kolumuz mor olana kadar yiyoruz...
Ankara günleri bitmek üzere, Acaba Ankaralı blogger'cıları toplantısı falan var mı?
2 yorum:
Yazını şimdi gördüm Neslihancığım.Hoş geldin.Ben de de kızım ve torunlar var.Hemen dönmüyorsan görüşelim.
Sağol Nalan Abla döndüm. Ama orada kaldığım günlerde resmen vukuat olacak diye nöbet bekledim, evden hiç bir yere çıkamadım :(
Yorum Gönder